Usuwanie rozstępów

Rozstępy to miejscowe uszkodzenia skóry, jakby „pęknięcia”, które powstają najczęściej (choć nie zawsze) podczas nadmiernego jej rozciągania i rozerwania sieci włókien kolagenowych, które tworzą jej strukturę. Dzieje się tak np. podczas ciąży lub znacznego wzrostu masy ciała w krótkim czasie.

Do tworzenia rozstępów dochodzi w sytuacji upośledzenia czynności fibroblastów, czyli komórek odpowiedzialnych za produkcję włókien kolagenu i elastyny. Kolagen i elastyna to białka, mające postać włókienkowatą, które tworzą uporządkowaną sieć, nadając skórze elastyczność, jędrność, sprężystość i odpowiednie napięcie. Prawidłowe włókna kolagenu odznaczają się bardzo dużą wytrzymałością na rozciąganie.

Na skutek różnych czynników, głównie zmian hormonalnych, dochodzić może do zaburzenia czynności fibroblastów. Zaczynają one wtedy produkować zmienione, niepełnowartościowe włókna kolagenu i elastyny, które stają się bardziej kruche i mniej podatne na rozciąganie. Podczas nadmiernego rozciągania się skóry, jak to ma miejsce np. w czasie ciąży, z powodu kruchości włókien dochodzi do niszczenia ich regularnej sieci, czego efektem mogą być rozstępy. Ponieważ jednocześnie dochodzi także do ścieńczenia warstwy naskórka, stają się one bardziej widoczne.

Do powstawania rozstępów predysponują w szczególności: ciąża (występują aż u 90% kobiet w ciąży), otyłość, silny stres, zaburzenia hormonalne w okresie dojrzewania, niedożywienie oraz długotrwałe leczenie lekami steroidowymi (również miejscowe).

Najlepsze efekty uzyskuje się w terapii świeżych zmian (do ok. 6-8 miesięcy od powstania), kiedy rozstępy mają różowy, siny lub czerwonawy kolor (faza zapalna) i nie doszło jeszcze do wytworzenia blizn. W późniejszym okresie, gdy rozstępy przybierają barwę perłową lub białawą (są wtedy często wyczuwalne przy dotyku) skuteczność terapii jest ograniczona i można ją porównać do rezultatów osiąganych podczas leczenia blizn.